"ویتامین ث" یا "اسکوربیک اسید" ریز مغذی حیاتی برای جانداران است. بسیاری از جانداران این ویتامین را در بدن خود می‌سازند اما انسان (و تعداد محدودی جانداران دیگر) آن را از طریق تغذیه تامین می کنند.

در سده نوزدهم بسیاری از دریانوردان به بیماری اسکروی (تصویر زیر)  مبتلا می شدند.

این دریانوردان چاره کار را در مصرف مرکبات دیدند. بالاخره در سال ۱۹۲۸ این ویتامین در میوه پرتقال کشف شد و اسید اسکوربیک نام گرفت.

  ویتامین ث از ویتامین‌های محلول در آب است و در برابر حرارت و مواد قلیایی از بین می‌رود.

ویتامین ث آنتی اکسیدان است، یعنی در جریان خون قرار گرفته و اثر شیمیایی موادی که به بافت‌های بدن آسیب می‌رسانند را خنثی می‌کند. این ویتامین موجب محافظت پوست در مقابل آثار مخرب اشعه ماورای بنفش نور خورشید می‌شود. همچنین این ویتامین به افزایش قدرت ایمنی بدن استحکام لثه‌ها و دندان‌ها کمک می‌کند.

 در پژوهش دانشمندان به این نتیجه رسیدند که وجود چربی در غذا باعث می‌شود که ویتامین ث خاصیت ضد سرطانی خود را از دست بدهد. دانشمندان می‌گویند وقتی مخلوط از بزاق و مواد غذایی در معده با شیره آن مخلوط می‌شوند، ویتامین ث موجود در مواد غذایی می‌تواند رادیکال‌های آزاد، یعنی همان موادی که سرطان‌زا هستند را از بین ببرد. رادیکال‌های آزادی مانند نیتریت که در مواد غذایی آماده و کنسروی، مانند سوسیس و کالباس به مقدار زیاد وجود دارند.

معمولاً اضافه این ویتامین از راه ادرار دفع می‌شود. مرکبات بهترین منابع ویتامین ث هستند. منابعی که بیشترین مقادیر این ویتامین را در خود دارند عبارتند از: توت فرنگی، کلم بروکلی، گریپ فروت، گوجه فرنگی، انبه، لیمو، گل کلم، سیب زمینی، هندوانه، اسفناج، کلم، نارنگی و مرکبات، کیوی و دیگر میوه‌ها و سبزی‌ها

برخی قرص ها و شربت ها نیز منابع ویتامین ث هستند.

نگهداری طولانی مدت در یخچال، پختن، گرمای هوا، نور و دخانیات باعث از بین رفتن این ویتامین می‌شوند.

برای بررسی اثر حرارت بر ویتامین ث می توان آزمایشی انجام داد. بدین ترتیب که در یک بشر ویتامین ث معمولی و در دیگری ویتامین ث حرارت دیده می ریزیم.
در هر کدام از آنها محلول فنول فتالئین می ریزیم. سپس روی آنها محلول سدیم هیدرو اکسید که نوعی باز است می ریزیم تا رنگ آن ارغوانی بشود. این محلول باز باعث کاهش PH ویتامین ث می شود.
سپس مقدار سدیم هیدرواکسید را از روی بورت  اندازه می گیریم. همین کار را برای ویتامین ث حرارت داده شده انجام می دهیم.
با اندازه گیری که ما انجام دادیم به این نتیجه رسیدیم که آن لیوانی که حرارت ندادیم ویتامین ث بیشتری دارد.

در مدل سازی زیر PH چند ماده مختلف را می بینید. روی آنها کلیک کنید.