آفتاب‌پَرَست یکی از خزندگان است از خانواده آفتاب‌پرستان و یکی از معروف‌ترین انواع خزنده به‌شمار می‌آید. طول بدن آن‌ها از 2 سانتی‌متر تا ۶۸ سانتی‌متر متغیر است.

تقریباً نیمی از گونه‌های آفتابپرست در جزیره ماداگاسکار زندگی می‌کنند. تا کنون حدود ۱۶۰ گونه از آفتاب‌پرست شناخته شده است. آنها از آفریقا به جنوب اروپا و نیز جنوب آسیا تا سریلانکا پراکنده شده‌اند. آنها همچنین در ایالات متحده، مناطقی مانند هاوایی، کالیفرنیا و فلوریدا دیده شده‌اند.

چشم آفتابپرست توانایی دید ۳۶۰ درجه را دارد و در یک‌زمان می‌تواند هر دو جهت را ببیند. چشم های آفتاب‌پرست متمایز از هر خزنده دیگری است. آنها می‌توانند به طور جداگانه و همزمان بر روی دو جسم متفاوت تمرکز کنند، که به آنها اجازه می‌دهد تا چشمان خود را به طور مستقل از یکدیگر حرکت دهند. هنگامی که آنها طعمه را ببینند، هر دو چشم آنها در همان جهت متمرکز می‌شود و دید آنها بسیار تیز و عمیق می‌شود. آفتاب‌پرست بینایی بسیار خوبی در میان خزندگان دارند که به آنها کمک می‌کند تا حشرات کوچک را از راه دور (۵–۱۰ متر) شکار کنند.

آفتاب‌پرست‌ها می‌توانند نور مرئی و اشعه ماورای بنفش را ببینید. آفتاب‌پرست در معرض نور ماوراء بنفش سطح رفتار اجتماعی و فعالیت خود را افزایش می‌دهد و بیشتر تمایل به حمام آفتاب گرفتن و تغذیه دارد. همچنین به احتمال زیاد برای تولید مثل نیز به اشعه ماوراء بنفش نیاز دارند.

زبان‌های بالستیک که ۱٫۵ تا ۲ برابر طول بدن آنها است. آفتاب‌پرست برای شکار طعمه خود که در فاصله‌ای دور قرار دارد از زبانش استفاده می‌کند. زبان آفتابپرست‌ها عملکرد بسیار بالایی دارند و در ۰٫۰۷ ثانیه می‌تواند به شکار برسد. زبان آفتابپرست عضله‌ای بسیار قدرتمند است که با ضربه به طعمه آن را به سمت خود می‌مکد.

آفتابپرست‌ها با استفاده از پاهای قدرتمند خود می‌توانند میان درختان حرکت کنند. پاها ظاهری انبرک مانند دارند. هر یک از پاهای آفتاب‌پرست دارای پنج انگشت هست که این پاهای تخصصی به آفتاب‌پرست کمک می‌کند تا روی شاخه‌های باریک و یا ناهموار به خوبی حرکت کنند. هر یک از انگشتان نیز دارای پنجه‌های تیزی می‌باشد که هنگام بالا رفتن از درختان و صخره‌ها به آنها کمک می‌کند.

آفتاب‌پرست نر معمولاً آراسته تر است. بسیاری سر و یا صورت زیبایی دارند، برآمدگی بینی و نیز برآمدگی شاخ مانندی دارند. بعضی دیگر نیز تاج‌های بزرگی را در بالای سر خود دارند.

آفتاب‌پرست نمی‌تواند زیاد بشنود. آفتاب‌پرست نیز مانند مار گوش خارجی یا میانی ندارد. با این حال، آفتاب‌پرست‌ها ناشنوا نیستند. آنها می‌توانند فرکانس‌های صوتی در محدوده ۲۰۰–۶۰۰ هرتز را تشخیص دهند.

گونه‌های مختلف آفتاب‌پرست می‌توانند رنگ خود را تغییر دهند و به رنگ‌های گوناگونی مانند صورتی، قرمز، نارنجی، سبز، سیاه، قهوه‌ای و زرد در بیایند. آن‌ها این توانایی را به دلیل سلول‌های رنگیزه‌دار ویژه‌ای به نام کروماتوفور که در پوست خود دارند، به دست آورده‌اند.